ဆင္ဖမ္းမယ္၊က်ားဖမ္းမယ္၊ရထားသံလမ္းေပၚအိပ္မယ္

မုိးလင္းတုိင္း လူအမ်ားက သူ႔ရဲ႕ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚ အာရုံစုိက္ေနၾကသည္၊၊
မ်က္ေထာင့္ၾကီးႏွစ္ဘက္မွာလည္း မီးဖုိထဲမွ မီးေသြးခဲ တမွ်နီရဲ ေနသည္၊၊
တခ်ဳိ႕ကသူ႔ကုိ နီကုိရဲ လုိ႔လည္းေခၚၾကတယ္၊၊“ ရဲတာမွဘာရဲသလဲလုိ႔မ
ေမးနဲ႔ အိမ္သာတြင္းထဲေတာင္ ဆင္းျပရဲေသးတယ္” ဟုနားရြက္ႏွစ္ဘက္
ကုိ ဖလက္..ဖလက္ နဲ႔အသံျမည္ေအာင္ ခါျပီး ေျပာေလသည္၊၊ထုိသူမွာ
အျခားမဟုတ္ လွမ္းေလရာေျခေထာက္၊ဆြဲေလရာသစ္ကုိင္း၊ ေကာင္း
ေလရာပုလင္း၊ ငါးပုလင္းေမ်ာက္ေၾကာ္ ျဖစ္သည္၊၊

ငါးပုလင္းေမ်ာက္ေၾကာ္သည္ မေကာင္းတာဆုိဘာတခုမွမလုပ္၊၊ ေကာင္း
တာ ဆုိရင္ အကုန္လုပ္သည္၊၊ ေကာင္းတာဆုိသည္မွာလည္း ဘီယာ၊
အရက္၊ ငါး၊ ဖါး၊ ေဆးလိပ္ စသည့္ အရာမ်ား နဲ႔ ေကာင္းေနတတ္သည္၊၊
ရံဖန္ရံခါ အေကာင္းပါ လြန္တတ္ေသးသည္၊၊

တျမန္ေန႔ မနက္ခင္း က ၾကြားၾကြားဝါ၀ါ ေနထုိင္ေျပာဆုိတတ္ေသာကၽြဲၾကီး
သည္ ငါးပုလင္းေမ်ာက္ေၾကာ္ ၏ မ်က္ႏွာမႈရာတည့္တည့္သုိ႔သြားကာ
ညကအရက္ေကာင္းခဲ့သည္ကုိၾကြားဝါခ်င္သျဖင့္ေမ်ာက္ေၾကာ္၏ႏွာေခါင္း
ဝဆီသုိ႔ေလပုပ္မ်ားမႈတ္ထုတ္ျပီး ငါ့ပါးစပ္က ဘာအနံ႔ ရလဲဟုေမးသည္၊၊
“ရေတာ့ရတယ္၊ဒါေပမယ့္အာပုပ္နံ႔ရတယ္၊၊”ငကၽြဲချမာကၽြဲျမီးတုိသြားသည္၊၊

ကၽြဲၾကီးကေမ်ာက္ေၾကာ္အား“ငါေမ်ာက္နဲ႔စကားေျပာရတာခြါေညာင္းတယ္၊
အိမ္ျပန္ျပီး အိပ္ေနတာပဲ ေကာင္းဦးမယ္၊၊”ေမ်ာက္ေၾကာ္က “ေဟ့ငကၽြဲ
ဘယ္ကအိမ္လဲ၊မန္ဒုိင္းကအိမ္လား?၊မန္ဒုိင္းက အိမ္ဆုိရင္ဗြက္လူးျပီး
တခါတည္းတသက္လုံးေတာ့အိပ္ႏုိင္ တယ္၊၊”

ကၽြဲၾကီးသည္ “မန္ဒုိင္း”ဟူေသာ အသုံးအႏႈန္းကုိ မသိသျဖင့္ အပ္က်သံ
ၾကားရ ေလာက္ေအာင္ ျငိမ္သက္သြားသည္၊၊ တကယ္ဆုိ ကၽြဲၾကီး သည္
ဘာမဆုိ မသိတာ၊ မတတ္တာ မရွိ ။ သူအသိဆုံး၊ အတတ္ဆုံးေနာက္ဆုံး
ေျပာစရာစကားမရွိေတာ့ပဲရွက္ရမ္းရမ္းကာ“မင္းဘယ္ေလာက္သတၱိရွိလဲ
ဆင္ဖမ္းမလား၊ က်ားဖမ္းမလား၊ ရထားသံလမ္းေပၚအိပ္မလား ။”

ေဟးငကၽြဲ အိပ္ေရးမဝရင္ နင္ ပဲသြားအိပ္၊ ငါေတာ့ငါးေကာင္း ျပီးယူလုိက္
ဦးမယ္၊၊လမ္းေပၚတြင္ေမ်ာက္ နဲ႔ ကၽြဲ လမ္းပိတ္ေနေသာေၾကာင့္စက္ဘီး
သမား သည္ ကလင္၊ကလင္ဘဲလ္ ကုိတီးလုိက္ရာ ငကၽြဲ သည္လန္႔ျဖန္႔ျပီး
ဗြက္အုိင္ရွိရာသုိ႔ ကဆုန္ေပါက္ ထေျပးေလေတာ့ေလသည္၊၊

မစၥတာဗစၥတာရင္း